Het gericht voorbereiden van lessen en het geven van goed onderwijs gaan hand in hand. Formatief handelen en differentiatie hebben hierin een belangrijke plek. Wij zijn zes studenten van de Master Lerarenopleiding Wiskunde aan de Hogeschool Utrecht (HU) en kregen een unieke kans om als professionele leergemeenschap samen te werken met het lectoraat Werken in Onderwijs. Het resultaat van ons ontwerpgericht onderzoek is Het Kompas – een hulpmiddel om lesvoorbereidingen vanuit bewezen onderwijsinzichten vorm en inhoud te geven.
Rond de RT voor de Moderne Vreemde Talen is er best wel veel goede wil, maar ontbreekt het vaak aan de inbedding in het schoolbeleid
Zo’n dertig jaar geleden hadden binnen de opleidingen tot Remedial Teacher de hogeschooldocenten met als leeropdracht ‘Dyslexie en het leren van de Moderne Vreemde Talen’ een vaste plaats. Namen als Ans van Berkel, Arjan Krijgsman, Rinie Hoeks en Mieke Urff waren jarenlang verbonden met de inhoud van modules met (deels verouderde) namen als Leerproblemen en het leren van de MVT. Met name het schrijfproces met veel aandacht voor spelling en daarnaast ook lezen kregen daarin aandacht. Ook werden manieren ontwikkeld om leerlingen te ondersteunen bij de vocabulaireverwerving voor de moderne vreemde talen. Inmiddels is de situatie rond de ondersteuning bij moderne vreemde talen nogal gewijzigd. Op de verschillende ontwikkelingen en de impact daarvan gaan we in het onderstaande gesprek met Mieke Urff uitvoerig in.
Nieuws uit het onderwijs
‘Schrappen promotiebeurzen voor leraren ook klap voor onderwijskwaliteit’; Onderwijssubsidies schrappen raakt professionele ontwikkeling leraar; De kracht van voorstellingen in het onderwijs
Gevoelige thema’s in de klas
Hoe met moslimjongeren in gesprek gaan over de Holocaust en de Palestijns-Israëlische kwestie.
Hoe (on)realistisch is de discussie rondom het Realistisch Rekenen?
De laatste jaren is er een toenemende tendens te bespeuren van kritiek op het rekenonderwijs van de afgelopen jaren en met name de onderliggende uitgangspunten die het Realistisch Rekenen kenmerken. En wellicht het meest gehoorde argument om stevig te ageren tegen het Realistisch Rekenen – en vooral de didactische- en leerpsychologische uitgangspunten die daaraan ten grondslag liggen – is dat de rekenprestaties de afgelopen jaren tanende zijn. Er wordt daarbij verwezen naar onder andere de PISA-onderzoeken en de TIMMS- onderzoeken. De oorzaak voor deze achteruitgang in rekenprestaties wordt dan vaak eenduidig geweten aan het Realistisch Rekenen, vergezeld met een – mijns inziens – ongenuanceerd credo: “Ze kunnen niet meer automatiseren, ze leren door het Realistisch Rekenen niet meer rekenen”. Hoe reëel is het om Realistisch Rekenen hiervan ‘de schuld’ te geven en hoe realistisch zijn de geboden alternatieven?
