Iedereen die werkzaam is in het voortgezet onderwijs ervaart dat de ontwikkelingen elkaar snel opvolgen. Zowel wat betreft de inrichting van het onderwijs als de invulling van de didactiek. Een aantal jaren geleden schoven scholen dyslexiebeleid ter zijde, omdat landelijk ‘taalbeleid’ hoog op de agenda stond. De link tussen beide en de wijze waarop ze elkaar kunnen versterken werd onvoldoende gezien. Nu zien we dezelfde tendens als het gaat om Passend Onderwijs. In dit artikel beschrijven we de handreikingen die het Masterplan Dyslexie de laatste jaren heeft ontwikkeld en schetsen mogelijkheden om – mede aan de hand van die materialen – de zorg voor dyslectische leerlingen een plek te geven binnen Passend Onderwijs
Dyslexie onder de loep: wat zijn de concerns in 2015?
Sinds 2004 werkt het Masterplan Dyslexie aan de invoering van de Protocollen (Leesproblemen en) Dyslexie in het basisonderwijs, het voortgezet onderwijs en het middelbaar beroepsonderwijs. Hoewel de conferenties en uitgaven van het Masterplan Dyslexie positief worden ontvangen, blijkt het in de praktijk nog steeds lastig om echt werk te maken van dyslexiebeleid. Dat bleek ook al uit onderzoek door het SCO-Kohnstamm instituut (2006), de Onderwijsinspectie (2011, 2012) en het Masterplan Dyslexie (2013). Reden genoeg om de stap te maken naar een traject waarbij vo-scholen – aan de hand van het herziene Protocol Dyslexie vo – op maat worden begeleid bij het opstellen, bijstellen en uitvoeren van hun dyslexiebeleid. Als je ze op deze wijze bij de hand neemt, wat zijn dan de onderwerpen die vo-scholen anno 2015 onder de loep willen nemen?
